ازدواج در بین ایل بختیاری بر پایه ی سنتهای کهن وتحکیم روابط

خویشاوندی وایجاد همبستگی وگسترش تیره وطایفه است.

یکی از رسومات که بیشتر مربوط به زمان گذشته است والان کمتر دیده

میشود مراسم "ناف برون" بود .که معمولا به هنگام تولد دختر در یک

خانواده خانواده دیگر که دارای پسر ند،روز تولد با بردن نبات ، کله قند و

پارچه ،آن دختر را برای پسر خود نامزد میکنند . کمتر اتفاق می افتد که

در این پیوند خدشه ای وارد شود .

پس از پسندیدن دختر از سوی خانواده پسر ،پدر ومادر پسر به همراه

زنان ومردان کهنسال طایفه به منزل پدر دختر میروند و باگفتن این جمله

که "این پسر را به غلامی خودتان قبول کنید" منظور خود را بیان می

کنند پدر دختر در صورت موافق نبودن با گفتن کلماتی نظیر "دختر هنوز

بزرگ نشده"یا" فعلا برای ما میسر نیست "جواب رد می دهد ودر صورت

تمایل ، با دعوت خانواده پسر به نهار وشام موافقت خود را اعلام می

کنند .

بعد از موافقت پدر دختر،چند تن از خانواده پسر برای دختر هدایایی از

قبیل پیراهن ، شلوار،کفش وحنا می برند که به این مراسم

"دستگرونی"ودر جلسه ای دیگر که به "پاگشونی" معروف است

شیربها و مهریه را تعیین میکنند .برای روز عقد و عروسی خانواده دختر

دو یا چند سیاه چادر(بیون یا بهون) پیرامون چادر خود به پا می کنند چند

روز قبل از عروسی شخص محترمی از طرف خانواده "دوا"(داماد) به

خانواده نزدیکان وخویشاوندان رفته وروزعروسی را به اطلاع آنان می

رساندو معمولاخانواده ها هر کدام به نسبت توان مالی، هدایایی از

قبیل پول گوسفند برنج وآرد به شخص مزبور میدهند این مراسم را"اوزی

دادن" می گویند.

سپس خانواد داماد گوسفند وبرنج ونان وهیزم رابرای پذیرایی مهمانان

به خانواد"بهیگ"(عروس) میبرنداین مراسم "قند اشکنونی" می باشد.

اولین روزمراسم عروسی "عقدکنان" است که در میان هلهه وشادی به

همراه نوازندگان که خانواده دامادبا خود آورده اند برگزارمی شود مراسم

عروسی تا یک هفته وحتی بیشتر طول میکشدودر تمام این مدت

موسیقی که شامل" سرنا ودهل" می باشد نواخته می شود ومرد وزن

پیر وجوان در مراسم رقص که شامل "چوب بازی و دستمال بازی" است

شرکت می کنند سوارکاران ماهر نیز با حرکات

نمایشی بر شور و هیجان مجلس می افزایند.

قبل ازحرکت عروس تور سبز رنگی که درون آن نغل ونبات وشیرینی

میگذارند(به آن پشت قد میگویند) تاعروس برای داماد ببرد دور کمر

عروس می بندند که معمولا برادر عروس آن را

می بند وبا دود کردن" اسپند"عروس را بر اسبش سوار می کنند و

جهیزه عروس که شامل لحاف، تشک، خورجین و وسایل دیگری که یک

خانواده نیاز داردوظروف غذاو...برروی اسب ها

میگذارند واز خانواده عروس خداحافظی کرده و به سمت خانواده داماد

حرکت می کنند

در طول مسیر عده ای به همراه اسب عروس و عده ای به همراه اسب

داما د حرکت می کنند

داماد باید در طول این مسیر تور سفیدی را که بر روی سر عروس است

بردارد ولی همراهان عروس از این کار جلو گیری می کنند همراهان

داماد نیز به داماد کمک میکنند تا کنار اسب عروس برود بلاخر ه داماد با

همه ممانعتها تور رابر می دارد وبا او حرکت می کند درهنگام رسیدن به

منزل داماد نیز نوازندگان راحت نمی نشینند و شادی و رقص تا شب

ادامه دارد.